Monus naar Mars
Auteur: A.D. Hildebrand
Pagina's: 95
Jaar van uitgifte: 1953
Genre: Jeugd
Monus – serie
Kort fragment uit het boek:
' Deze stad leek als twee druppels water op de stad Atalande.
Dezelfde lage buizen, dezelfde brede, gladde wegen en weer een koepel van plastic.
Er was geen gezellig café om wat prettig uit te rusten, want dat kennen de Mars-mensen niet.
Er was geen kop koffie en geen gemakkelijke stoel om wat uit te blazen, er waren alleen maar huizen en straten en dezelfde Mars-mensen met dezelfde gezichten, die in snel tempo op bun Atoom-rolschaatsen over de wegen snorden.
Er was geen mooi oud slot, of een merkwaardig historisch gebouw, zoals wel alle steden op de aarde dat hebben, er waren geen winkels, geen parken of plantsoenen, alleen maar dezelfde éénvormigheid als in Atalande.
Het middagmaal was ook niet bepaald een evenement, want het bestond als steeds uit drie voedsel-pillen en een soort beker, gevuld met pampala.
Na de rustperiode moesten ze weer uren door dezelfde eentonige tunnel snorren om terug te komen in Atalande en toen ze eindelijk thuis waren, konden ze niet meer op bun benen staan van vermoeidheid.
‘t Was alles monotoon, allemaal hetzelfde, eentonig, grauw en vervelend.
De Mars-mensen schenen ook niet te weten, wat afleiding is.
Ze schenen ook geen concerten te kennen of filmvoorstellingen.
Die avond gingen de twee mensen van de aarde tamelijk mismoedig naar bed.
Ze hadden een zéér vermoeiende en door en door vervelende dag achter de rug en ze keken reikhalzend uit naar het ogenblik, dat ze in de maan-raket zouden stappen om terug te keren naar de maan en vandaar naar de aarde.'